Keith Haring

Keith Haring is een Amerikaanse kunstenaar die in 1958 in Pennsylvania werd geboren. Als kind werd hij door zijn vader, die stripauteur was, in aanraking gebracht met kunst en tekenen.

Biografie van de kunstenaar

Haring begon zijn carrière als kunstenaar in New York City, waar hij aan de School of Visual Art ging studeren.

In deze jaren maakte Keith Haring zijn debuut als kunstenaar met muurschilderingen in het grootstedelijk gebied.

De kunstenaar begon naam te maken in de jaren ’80, een periode waarin New York een renaissance in de schilderkunst beleefde.

De schilderkunst keert echter terug in een andere vorm. Het draagvlak verandert: kunstenaars gebruiken niet langer het doek, maar de muren, vooral die van het grootstedelijk gebied.

Een nieuwe artistieke stroming wordt geboren: de straatkunst.

Het is een kunst die het publiek raadt. De werken liggen binnen ieders bereik en dankzij deze eigenaardigheid wordt het traditionele systeem van de kunst omvergeworpen.

In tegenstelling tot kunstinstellingen maakt straatkunst geen onderscheid tussen rijke en arme kunst.

Keith Haring, bekend om zijn strijdbaarheid en zijn werken met een sterke politieke boodschap, wordt beschouwd als een van de kunstenaars die de grootste impact hebben gehad op de wereld van de straatkunst, in het voetspoor van zijn tijdgenoten Andy Warhol en Jean Michel Basquiat.

Keith Haring : werken en stijl

De belangrijkste en meest terugkerende afbeeldingen van Haring zijn blaffende honden, harten en iconische gestileerde figuren, die de signatuur van de kunstenaar zijn.

Zijn werken, kleurrijk, dynamisch, gedurfd, dicht bij de vrije figuratiebeweging, verbeelden vaak actuele plagen zoals racisme, homofobie, kernwapens of aids, waarvan de kunstenaar op 31-jarige leeftijd voortijdig stierf. 

« Ik wil de Berlijnse Muur vernietigen door hem te schilderen. »

Tuttomondo : Haring’s muurschildering in Pise (Italië)

Toegewijd en kosmopolitisch, heeft Keith Haring van zijn succes en beruchtheid gebruik gemaakt om zijn stempel op iedereen te drukken.

Sommige van zijn fresco’s zijn nu te zien in New York, Sydney of Pisa met zijn beroemde Tuttomondo, een van de weinige werken van de kunstenaar met de titel.

De oorsprong van het werk Tuttomondo is interessant.

In 1989 werd Keith Haring door een jonge student uit Pisa uitgenodigd in Italië om zijn stad te ontdekken. De kunstenaar besloot dit fresco te maken op de enige beschikbare muur, die van de kerk van Sant’ Antonio Abate.

Na het bereiken van een overeenkomst met de gemeente en de predikant begon de kunstenaar het enige fresco te realiseren waaraan een titel is gegeven, maar ook het enige dat niet in één dag klaar is.

In feite kostte het hem een week om dit werk af te ronden. De kunstenaar begon de muur die tijdens de Tweede Wereldoorlog was vernield wit te wassen en zijn iconische kleine zwarte mannetjes voor te stellen.

Vervolgens schilderde Haring met behulp van een groep studenten en ambachtslieden van een vernislab die de kunstenaar van de nodige kleuren voorzagen, zijn kleine mannetjes. 

Het resultaat is een kleurrijk fresco met 30 figuren die vrijheid en vrede in de wereld willen vieren.

Crack Is Wack in New York

Een ander fresco dat zichtbaar is in de openbare ruimte is Crack is Wack in New York. Dit werk, dat in 1986 in New York City werd gecreëerd, heeft tot doel de aandacht te vestigen op het probleem en de ernst van de plaag van de crackcocaïne in de Amerikaanse metropool in die jaren.

De locatie is niet willekeurig gekozen omdat het werk zich bevindt op de muren van een sportveld in Harlem, een van de gebieden die het meest te lijden hebben onder het probleem.

In het midden van het werk staat de tekst « Crack is een varken » en daaromheen zien we schedels (symbool van de dood) die worden verslonden door de demon van de verslaving.

Keith Haring en de Berlijnse Muur

In hetzelfde jaar werd Crack is Wack gemaakt, de kunstenaar schilderde 300m van de Berlijnse Muur op verzoek van het Mauermuseum, het museum dat verantwoordelijk was voor het documenteren van de geschiedenis van de Berlijnse Muur.

De kunstenaar maakte van de gelegenheid gebruik om een werk te maken dat symbool stond voor de vereniging tussen Oost- en West-Duitsland. Het werk wordt zo een voorbeeld van hoe kunst een uitdrukkingsmiddel is dat geen beperkingen kent.

Het fresco toont de iconische kleine mannetjes van de kunstenaar, gekleurd in rood en zwart op een gele achtergrond. Deze drie kleuren, samengevoegd, nemen de kleuren van de Duitse vlag over.

De kleine mannen zijn met elkaar verenigd door handen en voeten die een menselijke ketting vormen om vrede en eenheid te symboliseren.

De volgende dag werd het werk gelabeld met een grijs patent, waarschijnlijk als teken van protest tegen de Amerikaanse nationaliteit van de kunstenaar.

Verwijzend naar dit fresco zei de kunstenaar: « Ik wil de Berlijnse Muur vernietigen door het te schilderen ». Een paar jaar later kwam Haring’s voorspelling uit. In 1989 werd de Berlijnse Muur vernietigd.

In de loop der jaren werd het succes van de kunstenaar onmiddellijk gewaardeerd door de critici, Haring’s werken worden over de hele wereld tentoongesteld en de kunstenaar is vaak te zien in tentoonstellingen die volledig aan hem gewijd zijn.