In overeenstemming met de Pop-art benadering eigent Jeff Koons zich alledaagse objecten toe om onze verheerlijking ervan te heroverwegen. De Amerikaanse kunstenaar werd in het midden van de jaren tachtig bekend onder een generatie kunstenaars die de betekenis van kunst verkende in een tijd waarin de media verzadigd was. Zijn aanpak en verkenning van banale consumptiegoederen leverde hem de status van erfgenaam van Marcel Duchamp en Andy Warhol op.
De kunstenaar heeft een atypische achtergrond, want voordat hij zijn eigen artistieke productie financierde, was Jeff Koons een handelaar op Wall Street. Na zijn afstuderen aan het Art Institute in Chicago, begon Koons aan zijn passie. Hij verlaat de klassieke schilderkunst en verkent tal van technieken zoals beeldhouwkunst, installatie en fotografie. Net als Warhol gebruikte Koons Pop Art om de massacultuur en het consumentisme van zijn tijd te bekritiseren. Deze laatste, die zijn belangrijkste inspiratiebron is, is vaak belachelijk en oppervlakkig in zijn werken.
Zijn “Inflattable Rabbit” en zijn “Balloon Dogs” worden nu beschouwd als emblematische werken van het einde van de 20e eeuw. Terwijl de laatste, voorstellingen van opblaasbare ballonnen van verchroomd roestvrij staal met een transparante kleurlaag, de beroemdste werken van de kunstenaar zijn, creëerde Jeff Koons ook tijdelijke bloemensculpturen zoals “Split Rocker” en “Puppy”, maar ook andere meer controversiële werken, zoals de fotoserie “Made in Heaven”.